ضد خوردگی برای خط لوله نفت

لوله های خطوط لوله نفت عموماً لوله های فولادی هستند که به وسیله جوش و فلنج و سایر وسایل اتصال با خطوط لوله مسافت طولانی به هم متصل می شوند و برای کنترل باز و بسته شدن و تنظیم جریان از شیرها استفاده می شود.خط لوله نفت عمدتاً دارای حمل و نقل همدما، حمل و نقل گرمایشی و حمل و نقل متوالی و سایر فناوری های حمل و نقل است.خوردگی خط لوله و نحوه جلوگیری از خوردگی یکی از حلقه های مهم نگهداری خط لوله است.از آنجا که نفت حاوی گوگرد و اسید بود و خط لوله در هوای آزاد در معرض باد و باران قرار گرفت، خط لوله به راحتی خورده می شود.خوردگی خط لوله عمدتاً دارای انواع زیر است: خوردگی اکسیژن فولادی ناشی از اصل سلول گالوانیکی.خوردگی تکامل هیدروژن به دلیل باران اسیدی ناشی از سولفیدهای بسیار اسیدی (دی اکسید گوگرد و سولفید هیدروژن) در سطح خط لوله.خوردگی اسید دی اکسید کربن ناشی از بارش جوی؛خوردگی باکتریایی ناشی از باکتری هایی که می توانند سولفات را در سطح خط لوله متابولیزه کنند و خوردگی ناشی از آب در خط لوله.
لوله مورد استفاده برای خطوط لوله نفت عمدتاً لوله فولاد کربنی است که با توجه به فرآیند ساخت آن می توان به لوله فولادی بدون درز و لوله فولادی جوش داده شده تقسیم کرد.لوله فولادی بدون درز دارای ویژگی های استحکام بالا، مشخصات متعدد است، بنابراین برای محصولات نفتی خورنده یا شرایط دمای بالا مناسب است.لوله فولادی بدون درز به دو نوع نورد گرم و سرد تقسیم می شود.از آنجایی که فرآیند کشش سرد باعث سخت شدن مواد می شود، همچنین لازم است عملیات حرارتی مربوطه را با توجه به کاربرد خاص لوله انجام دهید.لوله فولادی جوش داده شده را می توان به دو نوع تقسیم کرد: لوله فولادی درزدار و لوله جوش داده شده.با توجه به ویژگی های فرآیند لوله فولاد کربنی، این نوع لوله فولادی به راحتی در دمای پایین شکننده می شود، بنابراین عمدتا برای خط لوله دمای معمولی مناسب است، دمای استفاده از لوله نباید از 300 درجه سانتیگراد تجاوز کند، به طور کلی، دمای استفاده از لوله فولادی کربن معمولی بین 0 تا 300 درجه سانتیگراد است.در صورت استفاده از لوله فولادی کربن با کیفیت بالا، محدوده دما و آرامش - 40 تا 450 درجه سانتیگراد.